دانلود فیلم: جنگ ستارگان - نیرو برمی‌خیزد (2015)

دانلود فیلم: فیلم "جنگ ستارگان: نیرو برمی‌خیزد (2015)" سی‌ سال پس از داستان فیلم بازگشت جِدای اتفاق می‌افتد و در این فیلم ما شاهد نسل جدیدی از قهرمان‌ها و شخصیت‌های منفی‌ خواهیم بود. بسیاری از شخصیت‌‌های معروف سه‌گانه اول فیلم نیز در قسمت هفتم جنگ‌های ستار‌ه‌ای حضور دارند و …

نقد جامع فیلم "جنگ ستارگان: نیرو برمی‌خیزد (2015)":

ناميدن «جنگ ستارگان»(Star Wars) به عنوان يکی از بزرگترين اثرات فرهنگی نيم قرن گذشته ادعای چندان گزافی نيست. اکران «اميدی تازه»(A New Hope) در سال ۱۹۷۷ همچون زلزله‌ای روی صنعت فيلمسازی تأثير گذاشت و امواج آن در ابعاد گسترده‌ای منتشر شدند. جرج لوکاس به مدت ۳۶ سال تنها سکاندار «جنگ ستارگان» بود و گرچه گاهی اوقات دريا آرام بود، اما باز اين لوکاس بود که بايد کشتی‌اش را در درياهای طوفانی هدايت می‌کرد، به خصوص بعد از اکران «تهديد شبح»( The Phantom Menace). اما خواه ناخواه، هر دورانی پايانی دارد و با اکران «نيرو برمی‌خيزد»( The Force Awakens) وارد مرحله پس از لوکاسِ جنگ ستارگان شديم. همچون لباس عروسی يک عروس، اين آخرين نسخه از اين مجموعه، اولين دنباله مستقيم بعد از «بازگشت جدای»(Return of the Jedi) در سال ۱۹۸۳، حائز چيزی قديمی، چيزی جديد، چيزی عاريه‌ای و چيزی غمگين و بی اميد- در واقع چيزی فراتر از يک چيز عاريه‌ای- است. فضای هيجان انگيزی که حول اين فيلم ايجاد شده به ندرت در سينمای اخير ديده شده بود. فقط در روزهای منتهی به افتتاح «تهديد شبح» تمام انواع رسانه‌های گروهی چنين بررسی همه جانبه‌ای کرده بودند. از سال ۱۹۹۹ به بعد چندين فيلم «همه پسند» برجسته مانند «هری پاتر»، «ارباب حلقه‌ها» و چند فيلم ديگر ساخته شده اند، اما هيچيک نتوانسته بودند به مانند اپيزود هفتم «جنگ ستارگان» توجه دنيا را به خود جلب کنند. آفرين به لوکاس برای اين که کاری کرد که طرفدارها بيشتر بخواهند. آفرين به تمام محصولات جانبی به خاطر اين که اين برند را زنده نگه داشتند. آفرين به ديزنی به خاطر اين که بهترين بازارياب‌ها و تبليغاتچی‌ها را به خدمت گرفت. تقاضا برای اين فيلم هميشه وجود دارد؛ و هميشه با تبديل اکران آن به يک رويداد به اين تقاضا دامن زده شده است. تماشای «نيرو برمی خيزد» «به عنوان فقط يک فيلم ديگر» حداقل در دسامبر ۲۰۱۵ ممکن نيست. اما، با هدف آناليز فيلم، می توانم سعيم را بکنم. اگر برای نااميد شدن از «نيرو برمی خيزد» دليلی وجود داشته باشد آن نبود اصالت است. مسلماً، «اميدی تازه» اوج موفقيت اين مجموعه نيز نبود، اما حداقل حس تازگی داشت. نيرو برمی خيزد، با استفاده از تمام المان‌های قابل انتظار و چک کردن‌شان، می‌تواند جزء بهترين‌های جنگ ستارگان باشد. گرچه اين فيلم بازسازی کامل اولين فيلم از اين مجموعه در سال ۱۹۷۷ نيست، اما اثرات و ادای دين‌ها به قدری قوی هستند که گهگاه هر دو مانند هم به نظر می‌رسند. به نظر من پرسش مهم اين است که آيا طرفدارهای «جنگ ستارگان» دنبال چيز منحصر به فردی هستند يا اين که می‌خواهند تنها تغييراتی در يک تِم را ببينند. ميزان اشتقاقی بودن «نيرو برمی‌خيزد» گاهی اوقات غافلگيرکننده است. ظاهراً نويسنده و کارگردان فيلم جی جی آبرامز به قدری از «شلخته نشدن» «جنگ ستارگان» می‌ترسيده که ايمن ترين (و تنبل ترين) چيز قابل تصور را ساخته است: او کاراکترهای جديد و قديمی را با هم قاطی کرده و ازشان خواسته تا تقريباً همان کارهایی که در «اميدی تازه» و «بازگشت جدای» ديده بوديم را انجام دهند. از قضا، معدود کارهای نوآورانه‌ای که آبرامز و دستيار فيلمنامه‌اش، لورنس کاسادان، انجام داده‌اند در شمار بهترين اتفاقات فيلم قرار دارند، زنده نگهداشتن جنبه وسوسه کننده آنچه «نيرو برمی خيزد» ممکن است داشته باشد باعث شده که فيلم سازها ملزم به استفاده از استعاره‌های فراوان «جنگ ستارگان» در تمام طول ۱۳۵ دقيقه اين فيلم نباشند. با اين حال، تا حد زيادی اين فيلم ترکيبی از لحظات، ايده‌ها، و نکات داستانی از «اميدی تازه»، «بازگشت جدای» و «انتقام سيث»( Revenge of the Sith) است. فيلم بيش از سه دهه بعد از مرگ امپراتور شروع می‌شود. اگرچه امپراتوری سقوط کرده است و جمهوری جديدی متولد شده است، بازمانده‌های رژيم فاسد قبلی دوباره گرد هم جمع شده‌اند. حزب First Order که اکنون توسط رهبر معظم اسرارآميزی به نام اسنوک (با ثبت حرکت اندی سرکيس، که شباهت کنجکاو آوری به گولوم ايجاد کرده است) رهبری می‌شود نسخه خودش از ستاره مرگ- يا «ستاره کش»- را ساخته است. اين قادر به حرکت نيست و کاملاً هم مصنوعی نيست، اما دارای يک قدرت مهلک است. و آماده به خط شدن است. دستيار اسنوک، دارث ویدر که می‌خواهد جای کيلو رن (آدام درايور) را بگيرد، تمام تلاشش را می‌کند تا نيمه تاريک قدرت خود را دور بيندازد اما در اين کار موفق نيست و قدرت تحميلی بُتش (که ماسک ذوب شده اش را دارد) بيشتر است. در عين حال، ربات BB8 مسئول اجرای طرح‌های ستاره مرگ شده است- منظورم از طرح‌ها، «نقشه لوک اسکايواکر (مارک هاميل)»، جِدای افسانه‌ای که ناپديد شده است- و First Order آن را قبل از اين که به دست ژنرال ريا ارگانا (کری فيشر) و رسيستانس بيفتد می‌خواهد. انتر ری (ديزی رايدلی)، که به دنبال راهی برای زندگی کردن روی يک سياره بی آب و علف است. وقتی که BB8 او را تصاحب می‌کند، زندگی‌اش از اين رو به آن رو می‌شود. مردان رن او را شکار می‌کنند، بعد از پيوستن به نيروهای فين طوفان ساز سابق (جان بويگا) مهارت‌های خلبانی خود را با ربودن يک فضاپيمای از رده خارج (ميلنيوم فالکون) و فرار از دست ستاره‌ها رو می‌کند. بعد از اين که ری و فين راهشان را از ميان جنگجوهای TIE باز می‌کنند از داخل سفينه‌ای که توسط مالکان قبلی فالکون، يعنی قاچاقچی هان سولو (هريسون فورد) و دستيار وفادارش، چيوباکا (پيتر ميهيو)، هدايت می‌شود بيرون کشيده می‌شوند. وقتی که هان و چيو به اهميت ماموريت BB8 پی می‌برند چاره‌ای غير از برگشتن به ريسيتانس و روبرو شدن با گذشته ندارند. شکی نيست که آبرامز می‌خواهد روی ارتباط بين «اميدی تازه» و «نيرو برمی خيزد» تاکيد کند (احتمالاً برای اجتناب از انتقاداتی که به «تهديد شبح» وارد شدند- يعنی اين که فيلم جديد به شدت با سه گانه اصلی فيلم متفاوت بود). او از بسياری از تکنيک‌های لوکاس استفاده کرده است. طراحی صحنه (به خصوص ميلينيوم فالکون و ستاره کش) و لباس‌ها شبيه اپيزودهای 4 و 6 هستند. با اين حال، عليرغم اين‌ها «نيرو برمی‌خيزد» از دو نظر ضعيف است. حس رفاقتی که در لحظه لحظه «اميدی تازه»، « امپراتوری ضربه می‌زند»( The Empire Strikes Back)، و «بازگشت جدای» حس می‌شد اينجا وجود ندارد. هان زمان زيادی را با چيو، ری و فين می‌گذراند اما آن ها هرگز با هم «يکی» نمی‌شوند. و رفاقت و گرمی بين ری و فين هم خيلی سرسری است. دوم، «نيرو برمی‌خيزد» فاقد يک شخصيت بد و منفی بزرگ است. رن نوچه ویدر است که مملو از کج خلقی و عدم اعتماد به نفس است (در واقع او به شدت شبيه آنارکين در «انتقام سيث» است). او کارهای وحشتناک زيادی می‌کند اما هرگز به اندازه ویدر خبيث و منفور نيست. شايد برخی معتقد باشند که اين مرد بد شکنجه شده انتخاب متفاوت‌تری بوده، اما در يک اپرای فضای حماسی که حول افسانه يک نيروی تاريک در برابر يک نيروی روشن ساخته شده، اين انتخاب جواب نمی‌دهد. از اين گذشته، «جنگ ستارگان» هرگز درباره جزئيات نبوده است.

منتقد: جیمز براردینلی