دانلود فیلم: تبدیل شوندگان - آخرین شوالیه (2017)

دانلود فیلم: فیلم "تبدیل شوندگان: آخرین شوالیه"، فیلمی اکشن و علمی-تخیلی محصول سال ۲۰۱۷ به کارگردانی مایکل بی است. این پنجمین قسمت در مجموعه فیلم‌های تبدیل شوندگان می‌باشد که دنباله‌ای بر فیلم تبدیل‌شوندگان عصر انقراض محسوب می‌شود. در این قسمت از این فیلم آتوبات‌ها که به تازگی از شر هسته‌ی بزرگ و رئیس آن راحت شده بودند ، حال دشمنان قدیمی خود از سیاره‌شان به زمین آمده‌اند تا که این آتوبات‌های به ظاهر شورشی را بگیرند و آنان را به دلیل فرار از سیاره‌شان و آمدن به زمین طی میلیون‌ها سال مجازات کنند. اما این بار جنگی بزرگ رخ می‌دهد که طی آن آپتیموس پرایم که از سیاره‌ی زمین خارج شده است تا از خالق خود انتقام بگیرد ، توسط خالق خود دستکاری می‌شود تا برگردد به زمین و انسان‌ها را نابود کند و …

نقد جامع فیلم "تبدیل شوندگان: آخرین شوالیه (2017)"

ترنسفورمرز: آخرین شوالیه نیز مسیر فیلم‌های پیشین این مجموعه را طی کرده، در نتیجه سنگ محک خوبی برای آستانه تحمل ماست که تا چه حد می‌توانیم این نماهای شلوغ و بی سر و ته، ساخته‌ی کارگردان و کمپانی را تحمل کنیم. طرفداران ترنسفورمرز (شایعه شده تعدادی طرفدار دارد!) احتمالا لذت خواهند برد زیرا با دیدن این فیلم احساس خوبی خواهند داشت. شاید بقیه سینمادوستان از عصب‌کشی دندان بدون بی‌حسی بیشتر لذت ببرند تا تماشای این فیلم! آخرین شوالیه مثال بارز یک اثر بی‌منطق است که با پشت سر هم قراردادن جلوه‌های ویژه، تماشاگر را تا مرز خفگی پیش می‌برد و می‌توان آن را ترکیبی از بازی‌های ویدئویی، آثار سینمایی دم دستی و تفرج در پارک‌های تفریحی دانست تا این که آن را با عنوان باارزشی چون "فیلم" خطاب کرد. در پسِ این نماهای اغراق شده، به طول حتی چند لحظه می‌توان روایتی مشاهده کرد. وقفه‌های زیاد در طول فیلم قابل مشاهده است که با رویکرد خاص مایکل بی در تدوین تا حدودی این نقص رفع شده. ضرب و شتم روبات علیه انسان به زد و خورد روبات علیه روبات تبدیل می‌شود. خبری از «آپتیموس پرایم» نیست. «مگاترون» هر از گاهی برای خراب‌کاری سر و کله‌اش پیدا می‌شود. جناب آنتونی هاپکینز که گویی از سریال دنیای غرب اشتباهی وارد این فیلم شده! پیشخدمت سریال دانتون ابی صدایش را به روبات پیشخدمت قرض داده. «استنلی توچی» در نقش مرلین به نحوی بازی می‌کند که انگار در نسخه‌ی جدید مونتی پایتون و جام مقدس حضور دارد. «جان تورتورو» هم که کل حضورش به یک باجه‌ی تلفن عمومی در کوبا خلاصه می‌شود. خلاصه داستان: ترنسفورمرز بد می‌خواهند سیاره‌ی در حال مرگ را به جان زمین بیندازند تا زندگی ما را نابود کنند و ترنسفورمرز خوب در تلاشند تا مانع از این کار شوند. کافی است یک مشت بازیگر را در این بلبشو رها کنید تا به قول خودشان کاراکترهای فیلم را تشکیل دهند؛ کاراکترهایی که از هر ویژگی شخصیت‌بودن به دور هستند. پس از اتمام این مراحل، شما می‌توانید نام این فیلم را یک قسمت از ترنسفورمرز بنامید. مایکل بی در تلاش است با ریتم دیوانه‌وار خود اجازه نفس کشیدن به تماشاگران را ندهد. به هر حال این روش اوست. وقفه‌های موجود در فیلم برای به اصطلاح شکل‌دهی به کاراکترها، آن‌قدر کم هستند که می‌توان آن را به میزان بارش برف در مانیل، پایتخت فیلیپین تشبیه کرد! کارگردان اهمیتی نمی‌دهد که شما جذب داستان شده‌اید یا نه، بلکه تنها قصد دارد با تصاویر شلوغ حواس شما را پرت کند. شاید این روش برای پنج دقیقه جواب بدهد، ولی مسلما به نصف فیلم نرسیده، دل تماشاگر را می‌زند. روش مایکل بی نشان داد که یک اکشن بدون ساختار می‌تواند از خودبینی درونی هنرمندان خودخواه نیز خسته‌کننده‌تر باشد. هنوز فیلم به نیمه نرسیده بود، به زور خودم را بیدار نگه داشته بودم. تنها تکان‌های ناگهانی تماشاگران صندلی عقب بود که خواب را از سر من می‌پراند. ظاهرا کارگردان به ساخت یک اثر تمام‌پویانمایی معتقد نیست، به همین دلیل یک عده بازیگر هم در فیلم‌های ترنسفورمرز گنجانده. چهره‌هایی نام‌آشنا که با خیره‌شدن احمقانه با حالتی مرعوب به پرده‌های سبز اطرافشان، هنر خود را زیر سوال برده‌اند. بدتر از کار «جرج لوکاس» که انسانیت را از جریان آثارش خارج کرد، می‌توان به کار مایکل بی اشاره کرد که به جای محبوب‌سازی یک کاراکتر جوان، آن را نفرت‌انگیز جلوه می‌دهد. مایکل بی، دست از سر بازیگران قابل احترام هم برنداشته. نام‌هایی چون آنتونی هاپکینز، استنلی توچی و جان تورتورو که این دوتای آخری فقط برای پول در این فیلم بازی کرده‌اند. از همه عجیب‌تر راضی شدن هاپکینز به بازی در این فیلم بود! باید به رقم قرارداد نگاه کرد. خیلی مشتاقم آن کسی که هانیبال آدمخوار را برای بازی در این فیلم وسوسه کرد، ملاقات کنم. نمی‌توان چیز دیگری درباره ترنسفورمرز: آخرین شوالیه گفت. در طول این ده سال که از عمر این مجموعه سینمایی گذشته، تفاوت چندانی حاصل نشده و مایکل بی همچنان مشغول به ساختن بلاک‌باسترهای خود است. ترنسفورمرز برای سال 2007 اثر مناسبی بود اما دیگر پتانسیل داشتن دنباله را ندارد. معلوم نیست تا کی باید منتظر این دنباله‌ها، پیش‌درآمدها و بازسازی‌های مرگ مغزی بود. شاید خود مایکل نداند که باید به این آثارش افتخار کند یا از ساخت آن‌ها شرمگین باشد. اما من به عنوان یک عشق سینما، انتخابم مشخص است.